2008 – JOA naar Spanje

Buitenlandse reis 2008

Deze diashow vereist JavaScript.

15 september 2008 was het dan zo ver:  de JOA reis naar Spanje!

Ook dit jaar hadden we een fijn tijdstip om te verzamelen op Schiphol;  04.30 uur.

Kortom we begonnen de reis met een zeer korte nachtrust. De stemming zat er des al niet te min al goed in. Na een goede vlucht en veilig te zijn geland in Alicante werden we opgehaald door Ralf Bekker die ons de eerste twee dagen heeft begeleid.

Nadat de 3 busjes, waarmee we de komende dagen zouden gaan rondreizen, waren gevonden gingen we meteen op weg naar de Crema Marfilza groeve. En geheel anders dan wellicht de meeste van ons hadden gedacht is dit geen kleine, of middelgrote groeve, maar een mega groeve! Sterker nog, het schijnt een van de grootste marmer groeves ter wereld te zijn!

In tegenstelling tot misschien wel alle andere groeves die we met de JOA in de afgelopen jaren hebben bezocht, viel het echt op dat deze groeve overzichtelijk, schoon en goed georganiseerd is.

Aansluitend gingen we naar één van de fabrieken van ‘Levantina’. Deze fabriek ligt onder aan de groeve en hier worden hoofdzakelijk de qua vorm en afmeting mindere blokken verzaagd tot tegels, welke elders worden geschuurd, of gepolijst. Dit met de gedachte dat het zonde is deze blokken niet te gebruiken, maar te duur is om te transporteren.

Na het bezoek aan deze groeve en zagerij gingen we voor een ‘hapje’ en een drankje naar een plaatselijk restaurantje. Voor vele ook niets te vroeg, want we hadden grote dorst en honger, tenslotte hadden we alleen nog maar een flut ontbijtje in het vliegtuig op. De komende twee uur, zouden we ons honger en -dorstgevoel gaan omzetten, in het gevoel van  ‘ik kan geen pap meer zeggen’! Want wat kunnen die Spanjaarden eten. Juist als je denkt ‘het was lekker; ik heb genoeg gehad, komt het hoofdgerecht eraan. Eventjes wennen dus, maar dat bleek de hierop volgende dagen geen enkel probleem meer te zijn.

Volledig aangesterkt gingen we weer verder naar het volgende bedrijf van ‘levantina’. Dit was een enorm bedrijf dat gespecialiseerd is in het verzagen van blokken Crema Marfilza. De grote diversiteit van de Crema Marfilza werd hier snel duidelijk. En we konden zien dat er gewoon geen betere kwaliteit is, dan die iedereen kent. Dan te bedenken dat ze ook gewoon vrolijk platen van 1,5 cm dik staan te zagen! Verder was het erg interessant te horen van Ralf dat tegenwoordig zo’n 90 % van het plaatwerk naar China gaat! Niet wat je meteen zou verwachten, maar het schijnt dat ze daar geen crème kleurige marmer hebben en kennelijk het geld er voor overhebben deze relatief dure marmer te kopen.

Alsof we nog niet genoeg hadden gezien mochten we aansluitend ook nog een ander bedrijf van ‘Levantina’ bezoeken. Dit bedrijf verzaagt bijna uitsluitend Indiase en Braziliaanse granieten. En wederom zagen we een goed georganiseerd bedrijf, met schitterende materialen. En blokkenzagen blijven, hoe vaak sommige ze ook al wel niet gezien hebben, erg indrukwekkend, laat staan wanneer er een stuk of twintig op een rij staan!

Tot slot zijn we nog naar de showroom gereden om te zien hoe dat ‘leventina’ zich aan de buitenwereld presenteert. En inmiddels, als vanzelfsprekend, zag ook dit er gelikt uit!

Het is al weer acht uur in de avond en rijden we naar ons hotel in Alicante. Dit 5 sterren hotel was precies wat we naar zo’n lange dag nodig hadden. Zwembad op het dak, op loopafstand van de zee en van alle gemakken voorzien. Die avond gingen we met z’n allen om 22.30 lekker eten (en weer drinken) bij een tappas bar. Het Spaanse leven begon ons goed te bevallen!

De volgende ochtend, na een lekker ontbijt, gingen we naar de fabriek van ‘Bateig’. Deze fabriek is in vergelijking tot ‘Levantina’ maar een kleine speler, maar voor onze begrippen nog steeds groot. Hier worden meerdere materialen verwerkt, maar hoofdzakelijk kalksteen soorten waarvan zij zelf enkele groeves hebben. Zij maken ook kant en klaar werk, waardoor wij een goed beeld kregen wat er allemaal van deze materialen gemaakt kan worden. Nieuw was dat ‘Bateig’ en methode heeft ontwikkeld om een kalksteen bestand te maken tegen vocht en zuren! Zij lieten ons ter plekke zien (en ruiken!) hoe dit wordt gedaan.

Daar vele van ons (ook) grafmonumenten maken kon een bezoek aan een plaatselijke begraafplaats niet uitblijven! We keken er onze ogen uit. Vrijwel alle graven waren bovengronds in daarvoor gemaakt ‘huizen’, natuurlijk rijkelijk voorzien van allerlei soorten natuursteen. Dus mocht dit ooit in Nederland gaan aanslaan, hoeven we ons nog geen zorgen te maken!

En toen was het al weer bijna twee uur in de middag; dus tijd voor het hapje en het drankje. Vandaag was dat georganiseerd op een ‘Bodega’!!! Na een korte rondleiding door de wijngaard en de fabriek mochten we uiteraard ook eventjes proeven. Aansluitend hebben we heerlijk gegeten. (hier hebben we de beroemde ‘Paella’ op)

Aansluitend gingen wij naar één van de kalksteengroeves om te zien hoe men hier de blokken uit de berg zaagt. Hoewel niet zo gestructureerd als in de Crema Marfilza groeve, toch zeer de moeite waard om te zien. Ze zagen blokken van 13 meter hoogte uit de berg, waar je dus, als ze bezig zijn, niet je auto onder mag zetten….

En dat het in een groeve in Spanje erg stoffig is, hoeft eigenlijk niet te worden vermeld.

Nadat we afscheid van Ralf Bekker hadden genomen hebben we die middag nog genoten van het strand, de zee en een borrel, dit is wellicht geen verassing, gezien het schitterende weer.

De volgende dag werd een reisdag, met één culturele tussenstop bij een heel mooi overgebleven aquaduct, waar je, mits geen hoogtevrees, geheel overheen kunt lopen.

Heerlijk eventjes de benen strekken, na een paar uur autorijden. Na nog een goed uur autorijden kwamen wij bij onze eindbestemming: BARCELONA!

Qua luxe van het hotel moesten we wel wat inleveren, maar dat mocht de pret niet drukken.

Na een geslaagde avond stond ons de volgende ochtend een leuk programma te wachten. Eerst hebben we een bezoek gebracht aan de ‘Sagrada Familia’. Dit fantastische bouwwerk kun je eigenlijk in een ochtend niet geheel bekijken, maar laat zien dat echts helemaal niets te gek is.

Heel apart was te zien dat er zo veel verschillende soorten natuursteen worden toegepast.

Het schijnt nog wel zo’n 40 jaar te duren voordat Gaudi’s meesterwerk is voltooid en het is zo groot dat ze t.z.t. alweer van voren af aan met de renovatie kunnen beginnen.

Na een (klein) hapje te hebben gegeten zijn we naar ‘park Güell’ gegaan en hebben daar de schoonheid van architectuur en natuur mogen bewonderen. Een immens groot park, midden in de stad waar je echt eventjes kunt relaxen. De gebouwen en muren zijn ontzettend kitsch, maar toch een lust om naar te kijken. De niet getrainde mensen onder ons begonnen die dag erg te piepen, omdat ze zo ver moesten lopen en het park op een behoorlijke berg is aangelegd dus ook de kuitspieren werden flink op de proef gesteld.

De laatste avond moesten we in stijl doen; stappen in Barcelona! En hoe!

Voor trendy clubs ben je hier aan het goede adres en we hebben ons tot vroeg in de ochtend met z’n allen vermaakt.

Dat we de volgende een vrij te besteden dag hadden kwam dan ook niet slecht uit. Na wat later dan de andere dagen te zijn opgestaan is ieder wat voor zich gaan doen. Enkele zijn naar het voetbalstadium van Barcelona geweest en dit schijnt ook bijna een dagvullend programma te zijn. Andere zijn lekker een terrasje gaan pakken, wezen winkelen of gewoon een beetje wandelen en genieten van alles op straat. Over het eten van de laatste dag zullen we het niet hebben, maar gelukkig hebben we ook lekker gegeten in Spanje.

Die avond vlogen we om 21.30 uur weer terug naar Amsterdam, waar iedereen afscheid van elkaar nam en we met z’n allen kunnen terugkijken op een zeer geslaagde, leerzame en gezellige reis!

Ik denk dat ik dit namens alle leden van de JOA mag zeggen!

Met grote dank aan het bestuur, Natuursteen Holland en Ralf Bekker die deze reis mogelijk hebben gemaakt!